Tussen 1736 en1741 ving een visser bij het Zuid-Japanse eiland Shikoku naar verluidt een heuse zeemeermin in zijn net.
Sindsdien is het mysterieuze wezen gemummificeerd en heeft het bij de plaatselijke bewoners zelfs een religieuze betekenis gekregen.
‘We vereerden het en hoopten dat het zou helpen de coronapandemie te verlichten – al was het maar een klein beetje,’ zegt Kozen Kuida, hogepriester van de Enjuin-tempel in de plaats Asakuchi, waar het wezen al 40 jaar tentoongesteld wordt.
Vorig jaar mochten wetenschappers van de Kurashiki-universiteit de ‘zeemeermin’ eindelijk onderzoeken door middel van scans en analyses – en nu zijn de resultaten binnen.
Zeemeerminschubben gaven eeuwig leven
Zeemeerminnen worden in de Japanse mythologie als onsterfelijk beschouwd, en er zijn legendes van vrouwen die 800 jaar leefden na het eten van de schubben van een zeemeermin.
‘Ik heb gehoord dat sommige mensen die in de oude legende geloofden, de schubben van de gemummificeerde zeemeermin aten,’ zegt Hiroshi Kinoshita, voorzitter van een lokale Japanse vereniging voor folklore.
De ‘zeemeerminmummie’ werd door Japanse wetenschappers van top tot teen onderzocht.
De onderzoekers wilden dit bijgeloof te lijf. Ze merkten allereerst op dat het wezen circa 30 centimeter lang is. En ondanks de mummificatie zit er nog haar op het hoofd en scherpe tanden in zijn bek.
Een CT-scan bracht echter al snel aan het licht dat het wezen verre van dierlijk was, maar voornamelijk uit papier en stof bestond. Er zaten dierlijke elementen in; zo waren de staart en het gebit visgraten, en een groot deel van het lichaam was bedekt met de schubben van kogelvissen. Maar een zeemeermin, dat was het niet.
VIDEO: Kijk hoe wetenschappers de mysterieuze mummie onderzoeken
De zeemeerminmummie onderging CT-scans, röntgenfoto’s en een koolstof 14-analyse om de authenticiteit vast te stellen.
Koolstof 14-analyses toonden verder aan dat het voorwerp niet uit de 18e eeuw dateert, maar vermoedelijk van eind 19e eeuw.
‘Op grond van onze analyse kunnen we concluderen dat de zeemeerminmummie waarschijnlijk door een mens gemaakt is,’ zegt paleontoloog Takafumi Kato, een van de onderzoekers.
Priester blijft zijn mummie koesteren
Er zijn nog een stuk of tien andere ‘zeemeerminmummies’ in Japan, maar dit is de eerste die grondig is onderzocht. Experts denken dat ze misschien al in de 17e eeuw zijn gemaakt, toen de mythen over de kleine zeemeerminnen met geneeskrachtige eigenschappen voor het eerst opdoken.
Voor hogepriester Kozen Kuida verandert het nieuwe onderzoek echter niet veel. Hij zal de mummie nog steeds tentoonstellen in zijn tempel om te worden vereerd.
‘Het is net als wanneer mensen elkaars hand vasthouden en bijeenkomen voor boeddhistische beelden van steen of hout. Ik zal de mummie met grote zorg blijven beschermen en verzorgen,’ zegt de priester.
Uit het röntgenonderzoek bleek dat de ‘zeemeermin’ alle grote botten miste, zoals ruggengraat, schedel en ribben.