Grafrovers lieten magische wolvenkop achter voor dode
In een Roemeense grafheuvel vonden archeologen iets heel bijzonders: een wolvenkop die is achtergelaten door grafrovers. Zo wilden ze ervoor zorgen dat de overleden Romein niet bij hen zou komen spoken.
Grafrovers hebben het 2000 jaar oude graf al leeggeroofd, maar een wolvenkop moest beschermen tegen de toorn van de dode Romein.
In een tombe in de Roemeense regio Dobruja deden archeologen onlangs een verrassende ontdekking toen ze een tombe uit circa 150 n.Chr. openden.
Ze vonden niet alleen de resten van de overledene, maar ook aanwijzingen dat er grafrovers op bezoek waren geweest – en die bleken een wolvenkop te hebben achtergelaten.
De wolvenkop was boven op de steen gelegd waarmee de grafrovers het gat dat ze hadden gemaakt hadden gedicht.
‘Het was een ritueel om het geplunderde graf af te sluiten, om te voorkomen dat de geest van de overledene eruit zou komen om wraak te nemen voor de grafroof,’ zegt dr. Bartłomiej Szymon Szmoniewski van de Poolse academie van wetenschappen.
Overledene was gecremeerd
De grafrovers waren waarschijnlijk Geten, een Thracisch volk dat zijn wapenschilden decoreerde met wolven. Volgens Romeinse legenden vochten er zelfs wolven aan hun zijde. De Romeinen vielen hun land meerdere keren binnen, en onder keizer Augustus werden ze onderworpen en ingelijfd in de provincie Dacia.
De archeologen vermoeden echter dat degene in het graf een Romein was. Uit verkoold hout en voorwerpen blijkt dat hij in zijn kist is gecremeerd, samen met een aantal grafgiften.
Na de plundering was er weinig van waarde over, maar de grafheuvel bevatte ook een ander graf dat de rovers blijkbaar niet hebben gevonden.
Hier lag iemand die niet gecremeerd was, en deze dode had een munt in zijn mond die dateerde uit ca. 125 n.Chr.: de regeertijd van de Romeinse keizer Hadrianus.
Dit was een klassiek begrafenisritueel in de oudheid: ‘De munt diende als betaling voor Charon, die de ziel van de dode over de rivier de Styx zette, naar het dodenrijk Hades,’ legt dr. Szmoniewski uit.
Deze verkoolde walnoot verraadt dat de dode gecremeerd was voordat hij in het graf gelegd werd.