Historici vinden het niet makkelijk om een eenduidig antwoord te geven op de vraag wie de eerste koning van de geschiedenis was. Maar een goede kandidaat is Sargon van Akkad, die zo’n 4300 jaar geleden een machtig rijk in het Midden-Oosten vestigde.
De heersers die aan Sargon voorafgingen, zijn grotendeels in de nevelen van de geschiedenis gehuld, en hun bestaan is vaak onzeker.
Sargon was een van de eerste koningen die zeker niet mythisch was en wiens heerschappij in meerdere historische bronnen wordt beschreven.
Hij was van nederige komaf: zijn vader zou een boer zijn geweest. Maar op jonge leeftijd eiste Sargon de troon op en verenigde hij de stadstaten Akkad en Soemer.
Vervolgens ging hij op veroveringstocht en nam hij de naburige stadstaten in. In zijn 40 jaar op de troon veroverde de koning een uitgestrekt gebied, dat delen van het huidige Turkije, Irak, Iran en Syrië omvatte.
Volgens oude bronnen onderwierp Sargon 34 grotere steden en had hij een staand leger van 5400 strijders.
Koning Sargon veroverde circa 4300 jaar geleden grote delen van het Midden-Oosten.
Bureaucratie als wapen
Sargons kracht was een neus voor rijksbestuur en bureaucratie. Hij stelde gouverneurs aan om namens hem te regeren en zo de controle over zijn enorme rijk te behouden.
Inwoners van veroverde gebieden mochten hun manier van leven behouden, zolang ze Sargon als heerser erkenden en belasting betaalden. Zo werd hij een populaire vorst, want hij bracht vrede.
Ook hechtte de koning veel belang aan handwerk en handel, en hij knoopte handelsbetrekkingen aan met onder meer de Indus-beschaving en het Arabisch schiereiland, waardoor hij toegang kreeg tot allerlei producten.
De opbrengst werd besteed aan indrukwekkende architectuur en kunstwerken.