Wie waren de Ottomanen?
Waarom werd het Turkse rijk ‘Ottomaans’ genoemd?

Osman stichtte de Ottomaanse dynastie.
Het Ottomaanse Rijk begon met een Turkse stam in Centraal-Azië. Vanwege de Mongoolse invasie in de 13e eeuw vluchtte stamhoofd Ertugrul met zijn 400 ruiters westwaarts, waar hij trouw zwoer aan de sultan van Rüm in het huidige Turkije. Als beloning kreeg hij een klein emiraatje aan de grens met het Oost-Romeinse Rijk.
Ertugrul werd in 1281 opgevolgd door zijn zoon Osman, die mogelijkheden zag. Het rijk Rüm, waartoe zijn staatje behoorde, was in verval, en het christelijke Oost-Romeinse Rijk in het westen was verzwakt.
Osman besloot dit machtsvacuüm te benutten. Hij riep de onafhankelijkheid uit, lokte krijgers naar zijn leger met beloften van oorlogsbuit en begon land te annexeren van zijn buren.
Toen Osman in 1326 stierf, ging de expansie door, en de generaties na hem zagen Osman als de stichter van het rijk. Bijna 600 jaar waren alle Ottomaanse heersers rechtstreekse nakomelingen van Osman I, want dankzij de vele mooie vrouwen in de harem beschikte het rijk altijd over mannelijke erfgenamen.
De nederlaag in de Eerste Wereldoorlog betekende het einde voor het rijk, waarna de republiek Turkije ontstond. De laatste sultan werd in 1922 verbannen naar Italië.