Wat had Duitsland tegen het Hererovolk?
In de Eerste Wereldoorlog wilden de Duitsers de Herero in Afrika uitroeien. Waarom?
Duitse patrouilles gebruikten kamelen bij de jacht op Herero in de woestijn.
Hereovolk uitgemoord door wraakzuchtige Duitsers
In 1884 werd het huidige Namibië een Duitse kolonie. Blanke kolonisten pikten land in van de inheemse Herero, waardoor die in januari 1904 in opstand kwamen.
Het koloniale bewind had op dat moment maar weinig troepen beschikbaar om de opstand neer te slaan. Er werden 14.000 soldaten uit Duitsland gehaald, maar voor die aankwamen waren er al circa 150 kolonisten dood.
Duitsers zetten Herero in concentratiekampen
Generaal Lothar von Trotha, de leider van de Duitse expeditie, wilde als wraak de Herero-stam uitroeien. In augustus 1904 versloeg hij het rebellenleger, en overlevenden werden de Omaheke-woestijn in gejaagd. Slechts enkelen bereikten het Britse Zuid-Afrika, waar ze asiel kregen.
Daarna pakte Von Trotha alle Herero in de kolonie op en deporteerde ze naar concentratiekampen. De gevangenen kregen bijna niks te eten en moesten dwangarbeid verrichten voor het leger en de kolonisten. Duizenden Herero stierven door honger of ziekte.
Het Whitaker-rapport van de VN uit 1985 beschreef de aanval op de Herero als genocide. In 1904 telde het Hererovolk 80.000 mensen, maar toen de kampen in 1907 sloten, waren er nog slechts 15.000 in leven.