Wanneer mensen precies zijn begonnen met zoenen, is onduidelijk. Maar de eerste gedocumenteerde kus vond minstens 4500 jaar geleden plaats in het Midden-Oosten.
Dat concluderen onderzoekers van de universiteiten van Kopenhagen en Oxford, die schriftelijke bronnen bestudeerden uit het oude Mesopotamië, in wat nu Irak is.
Uit de analyse van oude kleitabletten blijkt dat de romantische en erotische kus in 2500 v.Chr. al goed en wel was ingeburgerd.
‘Er zijn vele duizenden kleitabletten bewaard gebleven, en daar staan duidelijke bewijzen op dat de kus in de oudheid onderdeel was van menselijke intimiteit,’ zegt assyrioloog Troels Pank Arbøll, die de kleitabletten heeft onderzocht.
Daarmee is het voorkomen van de kus nu zo’n 1000 jaar eerder in de tijd geplaatst, want eerder dachten historici dat de eerste kus rond 1500 v.Chr. in India plaatsvond, en van daaruit de wereld over ging.
Archeologen hebben veel kleitabletten met kussende mensen uit Mesopotamië gevonden. Deze komt uit circa 1800 v.Chr.
Kussen zorgde voor ziekten
De kus had niet alleen betekenis voor intieme relaties, maar was waarschijnlijk ook een verspreider van bacteriën en ziekten.
De Mesopotamische kleitabletten verwijzen namelijk ook naar ziektesymptomen die doen denken aan de koortslip. Daarom vermoeden de onderzoekers dat zoenen leidde tot de verspreiding van het herpesvirus HSV-1, een van de meest voorkomende virale infecties.
‘Als het gebruikelijk was om te zoenen in verschillende oude samenlevingen, dan kwam de bijwerking in de vorm van de verspreiding van virussen waarschijnlijk in een groot deel van de wereld min of meer constant voor,’ zegt Sophie Lund Rasmussen van Oxford.