De Vikingen en hun voorouders hadden een tot nu toe onbekende, macabere doodsrite: ze begroeven de resten van doden in en om hun huis.
Dat stelt de Noorse archeoloog Marianne Hem Eriksen van de universiteit van Oslo.
In een nieuw verslag beschrijft ze 40 gevallen waarbij in nederzettingen uit de periode 250 v.Chr. tot 1050 n.Chr. schedels en kinderlichamen zijn gevonden onder vloeren, deurposten, binnenplaatsen en in waterputten.
In het Deense Aalborg lagen delen van een schedel tussen twee vloerlagen in een huis uit ca. 250 v.Chr. De schedel was mogelijk van een vrouw en is ingeslagen met een bijl of zwaard.
Drie botvondsten
Aalborg (Denemarken): Gebroken schedel lag tussen twee vloerlagen in een huis uit ca. 250 v.Chr.
Aarhus (Denemarken): Stukgeslagen schedel lag in 10e-eeuwse waterput.
Ribe (Denemarken): Schedelfragment met ingekerfde runen lag in afvalhoop uit de 8e eeuw.
Bewust begraven
Tot nu toe dachten de meeste archeologen dat dergelijke botten per ongeluk onder huizen waren beland, maar volgens Eriksen werden ze er bewust begraven.
‘Het interessantste is dat het dode lichaam eerder beschouwd werd als een magisch voorwerp dan als een sociaal wezen, en dat de mensen stukjes van de doden dicht bij hun dagelijks leven wilden hebben,’ zegt ze tegen HISTORIA.
Sporen van grof geweld
De archeoloog vermoedt dat de Vikingen de ziel van een dierbare wilden bewaren of juist de persoonlijkheid van een gestorven vijand wilden vernietigen.
Meerdere schedels vertonen namelijk sporen van grof geweld, wat erop duidt dat het om een vijand gaat.