Wanneer kwamen er gladiatoren in Rome?
Gladiatoren horen bij Rome, maar wanneer ontstonden de gevechten in de arena?
Gladiatoren waren slaven, die hun eerste gevecht in de arena zelden overleefden.
De eerste gladiatoren van Rome vochten in 264 v.Chr. tijdens een begrafenisstoet. Ze moesten tot de dood strijden ter ere van een overleden senator.
Hoe de Romeinen op het idee kwamen om bloedige gevechten te organiseren, wisten zelfs de oude historici niet. Nicolaus van Damascus wees naar de Etrusken, een buurvolk in het noorden.
Anderen, zoals Livius, dachten dat het gebruik uit Campanië in het zuiden kwam, waar in 310 v.Chr. een overwinning zou zijn gevierd met gladiatorengevechten.
Livius krijgt bijval van veel moderne historici, die erop wijzen dat de vroegste gladiatorenscholen juist in Campanië stonden.
Gladiatoren vochten bij begrafenissen
De eerste 150 jaar werden gladiatorengevechten alleen bij begrafenissen gehouden. Het rituele karakter verdween echter naar de achtergrond, en rijke Romeinen wilden zich geliefd maken door bloedige gevechten te organiseren.
De wedstrijden sloegen aan in het hele Romeinse Rijk, tot ze in 404 n.Chr. door de christenen werden verboden.
Gladiatoren waren dik
In films hebben gladiatoren vaak een gespierd en getraind lichaam, maar in werkelijkheid waren de meeste vechters moddervet.
Ze aten waarschijnlijk met opzet te veel, omdat een flinke vetlaag zenuwen en slagaderen beschermde tegen diepe snijwonden.
3 beroemde gladiatoren
Flamma behaalde de ene zege na de andere. Veel gladiatoren vochten maar één keer, maar Flamma haalde 34 wedstrijden.
Spiculus was enorm geliefd in het oude Rome. Keizer Nero was zijn grootste fan en overlaadde zijn favoriet met geschenken.
Carpophorus vocht als bestiarius tegen wilde dieren. Op één dag velde hij er 20, waaronder een leeuw, beer en nijlpaard.