In de noordoostelijke Franse stad Reims hebben archeologen van het Franse nationaal instituut voor archeologisch onderzoek een monumentale vondst gedaan. Onder een oude begraafplaats ontdekten ze een enorme Romeinse badinrichting uit de 2e of 3e eeuw.
De thermen bestaan voornamelijk uit twee structuren, die elk ongeveer 20 meter lang zijn en een U-vorm hebben. Ze hebben meer dan 20 ruimtes, variërend van gangen en baden tot een soort grote ontspanningsruimtes met een haard. In het midden bevond zich een grote tuin.
Het gebouw werd zonder twijfel gebruikt door de elite. Er was vloerverwarming, en uit de vondst van waterleidingen blijkt dat het water door het grote gebouw naar de baden werd geleid. Op sommige tegels zijn nog prachtige bloemmotieven te zien, met onder andere de zeer zeldzame kleur Egyptisch blauw.
Het centrale verwarmingssysteem (hypocaust) in de baden is na de opgravingen duidelijk te zien. Hiermee werden o.a. de vloeren verwarmd.
Reims werd Romeinse modelstad
De omvang van de vondst is indrukwekkend. De thermen waren waarschijnlijk een symbool van Reims als Romeinse modelstad.
Toen Julius Caesar het gebied wilde veroveren in de Gallische Oorlog (58-51 v.Chr.), sloot de Gallische stam van de Remi zich bij de Romeinse bevelhebber aan en hielp hem aan de overwinning.
Dat gaf de Remi een bijzonder hoge positie bij de Romeinen, en hun hoofdstad Durocortorum – het huidige Reims – werd het centrum van de nieuwe Romeinse provincie Gallia Belgica.
De stad groeide flink en telde volgens sommige onderzoekers 30.000 à 50.000 inwoners. Anderen denken dat de stad in zijn hoogtijdagen wel 100.000 inwoners had.
Het recent ontdekte badhuis is indrukwekkend groot voor zijn ligging in Noord-Frankrijk. Maar het is nog steeds veel kleiner dan de grootste badinrichting van Rome – de Thermen van Diocletianus. Met hun 13 hectare konden deze thermen 3000 gasten herbergen.
Deze meest recente vondst benadrukt de hoge status van de stad in het rijk. Archeologen denken dat het grote bouwwerk toebehoorde aan een bijzonder rijke Romein of diende als openbaar kuuroord voor de hogere klasse. Dat laatste is het meest waarschijnlijk, gezien de grootte en het aantal baden.
Het bouwwerk ligt slechts zo’n 100 meter van de Porte de Mars, een Romeinse triomfboog uit de 3e eeuw n.Chr., die met 32 meter de breedste boog was in het Romeinse Rijk. Iets ten noorden van het indrukwekkende kuuroord is eerder een aantal Romeinse domus gevonden – woningen van de elite van de stad.
Archeologen zien echter dat het rijke gebied al in de 3e eeuw werd ontvolkt. Mogelijk was dat omdat de stad een nieuwe stadsmuur kreeg die niet rond de rijke wijk liep. In de1400 jaar erop werd het gebied voornamelijk gebruikt voor landbouw. In 1796 werd het noordelijke kerkhof van de stad er aangelegd, en in de 19e eeuw breidde Reims zich zozeer uit dat hier weer nieuwe gebouwen werden neergezet.
Op de muren zijn nog steeds enkele prachtige versieringen te zien.