Een bonk roest die in Duitsland is opgegraven, blijkt een extreem goed bewaard gebleven Romeinse legerdolk te bevatten, compleet met schede en riem.
De bijzondere vondst werd gedaan op een begraafplaats voor Romeinse troepen die tegen de Germanen vochten.
‘Zo’n goed bewaarde vondst van zo’n wapen, inclusief schede en riem, is in heel Europa uniek,’ schrijven de verblufte onderzoekers in een persbericht.
De unieke dolk werd in 2019 gevonden door archeologiestagiair Nico Calmund (l). Experts zijn negen maanden bezig geweest om het wapen schoon te maken.
Gevonden bij Romeins soldatenkamp
De circa 35 centimeter lange dolk werd gevonden door de 19-jarige archeologiestagiair Nico Calmund, toen hij samen met archeologen van het Landschaftsverband Westfalen-Lippe (LWL) bezig was met een opgraving in de buurt van de plaats Haltern am See in Duitsland.
Hier was in de tijd van keizer Augustus, van 27 v.Chr. tot 14 n.Chr., een Romeins hoofdkamp gevestigd voor een deel van de troepen die de rust in de nieuwe provincie Germania moesten waarborgen.
Het provincieproject kwam abrupt ten einde toen zo’n 20.000 Romeinse legionairs in 9 n.Chr. werden afgeslacht bij een Germaanse hinderlaag.
Schoonmaken van de dolk kostte negen maanden
Nico Calmund vond de verroeste dolk in de aarden heuvels rond de begraafplaats van het kamp. Hij dacht eerst dat het een flinke bout was, maar toen de archeologen de vondst onderzochten, beseften ze waar ze mee te maken hadden.
Het kostte negen maanden tijd om het wapen en de met zilver versierde schede schoon te maken. Volgens de experts is de dolk een pugio, die werd gebruikt in gevechten van man tegen man. Slijtagesporen laten zien dat de dolk gebruikt is.
Hoe het wapen op die plek terechtgekomen is, is echter een raadsel.
Romeinse legionairs werden gewoonlijk niet met hun wapens begraven.
Dat gold echter wel voor veel buitenlandse soldaten, de hulptroepen, die als huursoldaten vochten voor de Romeinen. Dat konden bijvoorbeeld Galliërs of Germanen zijn.
Het is ook mogelijk dat een Romeinse legionair specifiek had aangegeven om na zijn dood met zijn dolk te willen worden begraven, ook al was dat niet gebruikelijk.