6 redenen dat Nero een goede keizer was
De Romeinse geschiedschrijver Tacitus beschreef keizer Nero als een verdorven, bloeddorstige heerser die de Romeinse bevolking tiranniseerde. Daardoor raakten al zijn goede daden in het vergeetboek.
Nero kwam als tiener op de troon en was alleenheerser tot hij zelfmoord pleegde.
1. Rome werd cultuurstad
Nero zorgde ervoor dat de Romeinen zich met andere dingen konden vermaken dan bloedige gladiatorengevechten.
Hij liet amfitheaters bouwen voor atletiek en paardenrennen, en in het jaar 60 voerde hij een uit Griekenland afkomstig feest in, waarop muziek en poëzie centraal stonden.
Tienduizenden Romeinen kwamen naar de wedrennen in het Circus Maximus.
2. Keizer kwam op voor armen
Nero schaarde zich een aantal keer aan de kant van de armen.
Zo rekende hij af met de corrupte tollenaars die de armen te veel belasting lieten betalen.
Nero eiste dat alle toeslagen op goederen en diensten zouden vervallen, maar hij werd teruggefloten door de Senaat en moest akkoord gaan met een halvering.
Bovendien liet de keizer ambtenaren oppakken en berechten wegens corruptie.
3. Nero bluste stadsbrand
Volgens sommige bronnen zat Nero achter de grote brand van 64 in Rome, maar moderne historici denken dat hem geen blaam treft.
De keizer werd ervan beticht het vuur te hebben aangestoken omdat hij een nieuw paleis wilde, maar was op de dag dat de brand uitbrak de stad uit en hielp later bij de bluswerkzaamheden.
Bovendien begon de brand ruim 1 kilometer van het nieuwe paleis, vermoedelijk in werkplaatsen.
De grote brand van 64 woedde zes dagen. Slechts vier van de 14 wijken van Rome werden gespaard.
4. Hij was een vredestichter
Rond 60 n.Chr. lag de Romeinse vazalstaat Armenië in de clinch met de aartsvijand van de Romeinen in het oosten: het Parthische Rijk.
Nero’s generaals wilden de Parthen aanvallen, maar de keizer gaf geen toestemming.
Nero sloot een vredesverdrag, wat hem zeer geliefd maakte in de oostelijke provincies en het Parthische Rijk.
Volgens de filosoof Apollonius van Tyana had de keizer met ‘wijsheid en bescheidenheid’ opgetreden.
5. Slaven kregen het beter
Vrijwel al het handwerk in Rome werd gedaan door slaven, die vaak onder erbarmelijke omstandigheden leefden en geen rechten hadden.
Toen Nero op de troon kwam, kregen ze het iets beter. Zo mochten slaven voortaan klagen over hun eigenaar en kregen ze het recht om deze voor de rechtbank te dagen.
Toen de Senaat later een wet aannam die voorschreef dat alle slaven van een huishouden gestraft moesten worden als er één een misdaad beging, zorgde Nero ervoor dat dat niet voor vrijgelaten slaven gold.
6. Moord op moeder was ‘zelfverdediging’
Een van de redenen dat Nero zo’n slechte reputatie heeft, is dat hij zijn eigen moeder liet vermoorden.
Agrippina had haar zoon op de troon gekregen door met keizer Claudius te trouwen en hem over te halen om Nero te adopteren.
Al snel stierven Claudius en iedereen die aanspraak kon maken op de troon op raadselachtige wijze.
Als tienerkeizer was Nero een marionet van zijn moeder, tot hij zich tegen haar begon te verzetten.
Daarop besloot Agrippina haar zoon af te zetten. Twee keer deed ze een couppoging, onder meer met Nero’s grote rivaal Rubellius Plautus.
Dit verraad maakte Nero zo kwaad dat hij zijn moeder liet ombrengen om de troon te behouden.
De bronnen zijn het niet eens over de manier waarop Agrippina stierf. Ze werd waarschijnlijk vergiftigd.