De laatste jaren kreeg de theorie dat Stonehenge zo is gebouwd dat de stenen een zonnekalender met 365 dagen vormen, steeds meer aanhang.
Maar waarom zouden steentijdmensen een zonnekalender bouwen voor een tijdrekening die pas duizenden jaren later werd bedacht? Die vraag stellen twee archeoastronomen in een artikel in het wetenschappelijke tijdschrift Antiquity.
Zij vinden dat je vreemde capriolen moet uithalen om de zonnekalendertheorie te laten kloppen. Volgens de huidige theorie moeten de 30 stenen die dwars op de andere liggen, met 12 worden vermenigvuldigd en daarna worden toegevoegd aan de vijf verticale stenen van het hoefijzer in het midden van Stonehenge. Dat geeft samen 365 en zou dus staan voor een jaarkalender met 365 dagen.
Volgens de onderzoekers houdt de theorie om meerdere redenen geen steek.
Deze tekening uit 2022 laat zien hoe Stonehenge als kalender zou hebben gefunctioneerd als alle stenen op hun plaats stonden.
Duizenden jaren te vroeg
Ten eerste zien Juan Antonio Belmont van het astronomisch instituut op de Canarische Eilanden en Giulio Magli van de technische universiteit van Milaan niet in waarom je de 30 stenen met 12 zou moeten vermenigvuldigen. Nergens in Stonehenge komt het getal 12 voor.
Dit getal is volgens hen puur gekozen om tot een kalender met 365 dagen te komen. Volgens de theorie markeren vier andere stenen schrikkeljaren. Zo krijg je een kalender die heel dicht ligt bij de juliaanse kalender, die in 45 v.Chr. werd ingevoerd door Julius Caesar.
Maar Stonehenge werd ruim 2000 jaar eerder gebouwd, en er zijn verder geen bewijzen dat er al zo vroeg rekening werd gehouden met elementen als schrikkeljaren.