Leonidas probeert zijn mannen gemotiveerd te houden, en als een bange soldaat uitroept dat de Perzen zo veel pijlen afvuren dat al het zonlicht geblokkeerd wordt, zegt de koning:
‘Is het niet heerlijk dat we in de schaduw vechten?’
De strijd is onmogelijk te winnen, maar de Spartanen vechten urenlang door en geven de overige Griekse troepen de tijd om weg te komen, zodat zij later de Perzen kunnen verslaan.
Dat is het gangbare verhaal over de 300 Spartanen bij Thermopylae. Maar konden 300 krijgers zich werkelijk staande houden tegenover 100.000 man?
Conclusie: De vertelling werd in de loop der jaren steeds grootser
Bronnen uit de oudheid moeten altijd met een korreltje zout genomen worden – zo schreef de Griekse historicus Herodotus dat het Perzische leger een miljoen man sterk was, maar dat is overdreven. Historici van nu denken eerder aan 70.000-150.000 mannen. Door archeologische onderzoeken kennen we veel details. In 1939 werden er heel wat Perzische pijlpunten in het gebied gevonden.
Al in het oude Griekenland nam de slag mythische proporties aan – zeker voor de Spartanen, die het gebruikten voor hun reputatie als krijgers die nooit opgaven. Hoewel de Spartanen niet alleen vochten, verdrongen ze de andere Griekse strijders vaak uit het verhaal.
Dat hebben ze heel lang volgehouden, want in de kaskraker ‘300’ uit 2007, vechten alleen Spartanen.
Niet alleen de Spartanen verdienen erkenning