Shutterstock
Piramide

Zaten de piramiden vol valstrikken?

De oude Egyptenaren voorzagen hun piramiden en grafkamers niet van geavanceerde vallen zoals je die in films en series ziet. Maar ze hadden wel manieren om grafrovers te dwarsbomen.

Giftige slangen, enorme rollende stenen en zware deuren die uit zichzelf sluiten.

In films, series en games gaan oude culturen ver om hun graven van slimme antidiefstalmaatregelen te voorzien. Maar in feite waren de oude beschavingen, zoals de Egyptenaren, technologisch niet ver genoeg om zulke geavanceerde vallen te kunnen bouwen.

Toch hadden de Egyptenaren hun eigen slimme methoden om grafrovers die de koninklijke grafkamers wilden plunderen, te slim af te zijn.

VIDEO: Bekijk alle boobytraps in de Indiana Jones-films

Grafrovers werden uitgeput

Een populaire methode was om labyrintische gangen aan te leggen in een piramide, om grafrovers letterlijk op een dwaalspoor te brengen.

Sommige gangen leidden zelfs naar lege ruimtes, die er alleen maar waren om ongewenste gasten te verwarren en uit te putten. Zo moesten grafrovers door tien oninteressante kamers om bij de grafkamer van farao Amenhotep III in de Vallei der Koningen te komen – als ze het dan niet al hadden opgegeven.

Ook waren er valse deuren, waar de dieven tijd aan verspilden. Sommige leidden naar 6 à 7 meter diepe valkuilen.

Rovers werden vervloekt

De oude Egyptenaren gebruikten ook gif. In 2001 ontdekten archeologen in de Bahariya-oase een grafkamer, waarvan de vloer was bedekt met een dikke laag hematiet. Dit mineraal is dodelijk als je er te veel van inademt en diende vermoedelijk als val.

Maar de eerste verdedigingslinie tegen grafrovers waren bezweringen. Inscripties bij de ingang dreigden onder andere dat ongenode gasten ‘hun aardse bezittingen en hun eer zullen verliezen, in een oven zullen worden verbrand, zullen kapseizen en verdrinken op zee, geen erfgenamen zullen krijgen, geen graf zullen krijgen of grafgeschenken zullen ontvangen.’

Daarom zouden Hollywood-vallen niet hebben gewerkt in Egypte

In de Indiana Jones-films zitten oude tempels en grafkamers vol met geavanceerde boobytraps. We nemen drie voorbeelden onder de loep uit de klassieker Raiders of the Lost Ark (1981).

Slang
© Ghorayr

Gevaarlijke beesten

Film:
Over de vloer van een Egyptische tempel krioelen duizenden slangen. Het is onduidelijk of de slangen daar bewust zijn geplaatst of zelf naar de tempel zijn gekomen.

Feit:
Een slangenval is onrealistisch. De dieren zouden voortdurend gevoerd moeten worden, omdat ze anders snel zouden verhongeren of gewoon weg zouden gaan.

Gifpijl
© Brooklyn Museum

Pijlen uit de muren

Film:
Aan het begin van de film sluipt Indy een middeleeuwse tempel in Peru binnen met drukplaten in de vloer. Die triggeren een mechanisme dat pijlen uit de muren schiet.

Feit:
Een automatisch verdedigingssysteem vergt uitgebreide kennis van veren, wielen en andere mechanica die de Chachapoyascultuur, die de tempel zou hebben gebouwd, niet had.

Enorme steen
© Rodrigo Fernández

Enorme stenen

Film:
In dezelfde tempel pakt Indy een gouden beeld op, waardoor er een enorme steen op hem af komt rollen en hij moet rennen voor zijn leven.

Feit:
De loodzware, manshoge steen zou onmogelijk in de tempel kunnen worden geplaatst zonder moderne bouwmachines. Ook zou de steen alles op zijn weg vermorzelen, inclusief de tempel zelf, die hij juist moet beschermen.