Egyptisch kind dodelijk mishandeld

Beschadigingen wijzen op langdurige mishandeling

Gebroken armen, ribben en sleutelbeen. Dat ontdekte de archeoloog Sandra Wheeler toen ze het 2000 jaar oude kinderskelet onderzocht dat was blootgelegd op een begraafplaats in Egypte.

"We hebben nog een paar kinderskeletten gevonden met beschadigingen, maar niet zo extreem als in dit geval", verklaart Sandra Wheeler tegenover Discovery News.

Uit de mate waarin de breuken geheeld waren, bleek dat de botten op verschillende momenten in het leven van het kind waren gebroken. Dat duidt op mishandeling en niet op een ongeluk. Volgens Wheeler, die is verbonden aan de University of Central Florida, wijst vooral de schade aan de bovenarmen op mishandeling.

De bovenarmen waren in tweeën gebroken. Kinderen hebben veel flexibelere botten dan volwassenen, dus dit moet veel kracht hebben gekost. Volgens Wheelers theorie heeft een volwassene het kind ruw bij de armen gepakt en hevig door elkaar geschud. De schade aan de ribben, de ruggengraat en het sleutelbeen komt door klappen. De sleutelbeenbreuk ontstond kort voordat het kind overleed en was mogelijk fataal.

Egyptenaren zorgden goed voor hun kinderen

Het skelet is circa 2000 jaar oud, wat dit tot het oudst bekende geval van kindermishandeling maakt. Het graf ligt op een kerkhof in de Dakhlaoase in Egypte, dat van 50-450 n.Chr. in gebruik was. Egypte hoorde destijds bij het Romeinse Rijk.

De Egyptenaren waren in principe zorgzame ouders. "We weten dat ze dol waren op kinderen", aldus Wheeler.

Volgens haar hielden de Romeinen ook van kinderen, maar zagen ze hen als zwakke individuen die tot volwassenen moesten worden gekneed. Lijfstraffen waren voor veel Romeinse kinderen aan de orde van de dag. Mogelijk was deze mishandeling het gevolg van de Romeinse invloed.