‘Hiermee verklaar ik dat ik mij kandidaat stel voor het presidentschap. Ik verwacht kritiek, maar ik vertrouw erop dat niemand mijn oprechtheid in twijfel trekt,’ zei Victoria Woodhull toen ze in 1872 als eerste vrouw ooit presidentskandidaat probeerde te worden voor de Equal Rights Party. Uiteindelijk sneuvelde haar poging echter toch door twijfel en kritiek.
Ongepaste opvattingen
Victoria Woodhull was namelijk niet alleen politica. Ze was ook waarzegster en helderziende én de eerste vrouwelijke beursmakelaar op Wall Street. Daarnaast runde ze samen met haar zus de krant Woodhull and Claflin's Weekly, die onder andere schreef over maatschappelijke hervormingen, vrouwenkiesrecht, echtscheiding en geboortebeperking.
Haar activisme en opvattingen over gelijke rechten en kiesrecht voor vrouwen leverde haar zowel vrienden als vijanden op. Veel mensen vonden haar meningen en haar hang naar spiritualiteit ongepast, en dat ze drie keer trouwde en nog meer affaires had, was regelrecht onacceptabel.
In 1872 tekende Thomas Nast een karikatuur van Victoria Woodhull als de duivel.
Een schaamteloze heks
Toen Victoria Woodhull drie dagen voor de verkiezingen een eerbiedwaardige, politiek actieve dominee uit Brooklyn openlijk beschuldigde van overspel, betekende dat het einde van haar presidentskandidatuur.
Ze werd gearresteerd wegens onfatsoenlijk gedrag en in hechtenis genomen wegens het uitbrengen van een schandaalblad.
Hoewel ze onschuldig werd bevonden, was het te laat: haar reputatie was geknakt. Gebrandmerkt als ‘weerzinwekkende recidivist’ en ‘schaamteloze heks’ moest ze haar droom om de eerste vrouwelijke Amerikaanse president te worden, opgeven.